Avontuur Avontuur Avontuur!!

Het heeft weer ff geduurd maar hierbij ff een update van al mn ( en van Chris natuurlijk) avonturen hier in Suri.
Klaar met mn stage, 9dgse trekking achter de rug(toch n beetje wanna-be Jane uitgehangen), uiteraard weer een karaoke avond gehad, mountainbikeweekend gehad, ff de kinderoppas uitgehangen ( neem later geen 4 kids;)), nog steeds aan het genieten van de zon en nu eindelijk tijd om een beetje bij te kleuren en natuurlijk ben ik druk bezig met mijn onderzoek. T is een beetje een lang verhaal maar goed...neem de tijd en geniet ervan;)

Ondertussen is ons huis weer helemaal volgelopen met allemaal nieuwe mensen….wel weer ff wennen, al die drukte! Klink als een oud wijf he:) maarja we hebben natuurlijk een maand lang met zn 3e in huis gezeten en nu zitten we weer met zn 9en…..! Wel gezellig hoor!
De motivatie is soms ver te zoeken op het moment dat ik aan mn onderzoek wil beginnen, maar goed het moet want ik wil alle theorie hier hebben afgerond zodat ik Nederland alleen nog de puntjes op de i hoef te zetten en mn stage hoef te lopen.

De 9dgse trekking naar zuiden van Suriname was echt supervet!! Samen met 5 anderen vertrokken we vrijdag vanaf het vliegveld in de stad naar Tebu….jaja weer zo’n klein vliegtuigie! Dit keer was het een vliegtuigje voor 10 pers, nou t begint te wennen hoor! Maar goed een paar nagels in de benen van Chris konden natuurlijk niet missen;) Na anderhalf uur vliegen landden we op het vliegveld, (Lees: grasmat, voetbalveld/ speelveld van de indianenkindjes) van Tepu. Wat was ik blij dat we weer op de grond stonden…op naar de river lodge van Tepu. Jaa, ik dacht lekker back to basic: een riverlodge met bedden haha…maar ik vond het natuurlijk dikke prima. Tenminste een gewoon toilet, bed, en stoelen om op te zitten…!
Die dag nog een dorpswandeling gehad en samen met de indianen casiri (Indiaans bier) gedronken…oooow wat is dat vies zeg! Smaakte onwijs zuur….zooo dus geen casiri meer voor mij…Gelukkig had ik mn eigen flesje malibu meegenomen!
Savonds met zn allen en kapitein Mozes naar de Granman geweest….we moesten namelijk toestemming vragen aan het dorpshoofd om naar de oorsprong van de Tapanahony rivier te varen. En het dorpshoofd ging het dan weer vragen aan zijn voorouders, geesten etc… gelukkig waren de goden ons goed gezind:) dus we mochten de volgende dag vertrekken..!
Ook een mooie boel trouwens, stel dat de Granman geen toestemming had gegeven zouden we net zolang op Tepu blijven totdat hij toestemming gaf om te vertrekken.

De volgende vertrokken we met 2 korjalen stroomopwaarts (uitgeholde boomstammen), 6 indianen, kok, gids, en onze spulletjes. Gelukkig hadden we mooi weer en heb ik lekker liggen bakken in de boot, onderweg aardig wat dieren gespot. Het was trouwens niet alleen maar lekker bakken en rustig genieten van de natuur…! Het begin van de rivier was vrij rustig maar op een gegeven moment moesten we door sula’s (stroomversnellingen) met boot en al. Iedereen er uit, de vrouwen werden op de kant gedropt en de mannen moesten de boot en al door de stroomversnellingen heen duwen. Zoals het hoort ;) , had graag geholpen maar dat werd door de indianen niet toegestaan…!
Deze dag meer gewacht tot de mannen de boot eindelijk es door alle sula’s hadden getrokken, dan dat we echt gevaren hebben!! Respect voor de mannen hoor;)…chris zn balletjes weer wat opgevuld:P
S’Avonds een slaapplek gevonden (een paar rotsen met een aantal bomen in het midden van de rivier) waar door de indianen wat hout gesprokkeld werd en zo een kamp in elkaar werd gezet waar wij onze hangmatten aan op konden hangen!! Ik stond echt versteld…naast dat het regenwoud een complete apotheek voor ze is, is het ook nog de gamma! Paar boomstammen, op elkaar, in elkaar, verbinden met een soort van liaan en klaar is het hangmattenkamp waar we met zn 15en aan hingen. Zo gaaf om te zien. En alle behoeftes moesten natuurlijk ook in het bos worden gedaan…nou t went;) Die avond is er ook nog een grote meerval gevangen door 1 van de indianen die gelijk door Pim (1 vd toeristen) gefileerd werd en wat ons hapje werd voor de volgende dag..:) Was btw erg lekker.

Volgende dag weer hetzelfde liedje….varen…uit de boot….in de boot…lunchen…dieren spotten (vooral veel vogels)
Wat wel mooi was om te zien was dat de brede rivier met zn rotsen veranderde in een smalle rivier met veel bomen, takken en zonder sula’s. Dit keer dus ook niet op rotsen geslapen maar midden in de jungle. De indianen heel stuk bos weggekapt met de houwers en binnen no time stond er weer een hangmatten kamp en was Heuwell (de kok) weer wat lekkers aan t brouwen op het kampvuur.
De 4e dag begon iets minder zonnig. Bij het opstaan regende het al en zo ging het de hele dag ongeveer door. Helaas geen overkapte boot;) dus we waren nat, droog, nat, droog….en ja dit was het moeilijke deel van de tocht! Aangezien er bijna nooit mensen komen in dit deel van Suriname lagen er een aantal bomen dwars over de rivier…dus er moest gezaagd, gehakt, gesprongen en getrokken worden!! De meiden weer in de boot en de mannen maar springen op die boomstammen zodat die zouden breken en wij er weer doorheen konden varen. Over, onder, er tussendoor….we hebben alles gehad!! Wel weer super hoor..maar moet zeggen….na 4 boomstammen te hebben gehad vond ik het wel best en hoopte ik erop dat er geen 1 meer zou volgen. T werd ook al donker en dan zie je echt geen steek voor ogen, uiteindelijk aangekomen bij het eindpunt, de oorsprong van de Tapanahony rivier. Omdat het al donker was, hebben de indianen de kampen snel opgebouwd en zijn we snel ons hangmatje ingedoken!!! Volgende dag besloten om 1 dag daar te blijven….!!
De indianen hadden de hele dag de tijd om hun dingen te doen, dat bestond uit:
- peddels maken
- wandelroute aanleggen voor ons toeristen om de waterval te bekijken;)
- hout sprokkelen voor een vuurtje
- palmbladeren verzamelen voor het maken van een afdakje

En wij hebben ons vermaakt met ons heerlijk opfrissen in de rivier, je kent t wel alles weer bijwerken, haar wassen, kleren wassen etc..:)
Tochtje naar de waterval en de mannen hebben nog een poging gedaan tot het vangen van vissen. Uiteindelijk was het 1 van de indianen die een Anjumara (vis) had gevangen (ons eten van die avond). Verder lekker relaxen en hangmatteren:)

Volgende dag was het tijd om weer richting Tepu te gaan. De terugweg ging sneller aangezien we stroomafwaarts gingen…ipv 3 dagen deden we er 2 dagen over.
Onderweg werd er nog ff flink gejaagd door de indianen. Tsja een Indiaan zou een Indiaan niet zijn als er niet gejaagd zou worden…met veel geluk kwamen we onderweg Capibaras tegen ( grootste knaagdier) Deze werden beide afgeschoten, eentje ontsnapte en de andere werd nog neergehaald met een paar flinke klappen op zn kop met n houwer.

Dit beest werd meegenomen en later gerookt door de Indianen…nou Chris heeft nog ff mogen genieten van een broodje lever en niertjes;)
(Naast de lever en niertjes heb ik ook een mooi litteken aan het beest over gehouden. Ik en Chafihd zouden hem even 300 m ver aan eenstok gaan sjouwen. Nou het is gelukt maar vraag niet hoe. Dat beest was zwaaaaaaar!! En de stok waar die aanhing gleed over mijn schouder naar beneden. Leuk littekentje. Denk dat ik er maar een Capibara naast tatoeer.)

De bedoeling was om op de terug weg nog 1 nacht op een berg te slapen en daar van de zonsopgang en zonsondergang te genieten, maar het regende alleen maar en de Indianen vonden dat we terug moesten naar het dorp aangezien er geen vlees meer was….Dus zijn we teruggekeerd naar Tepu.

Uiteindelijk hebben we ons nog 2 dagen op Tepu vermaakt….de mannen hebben samen met de Indianen nog gevoetbald op het vliegveldje, we hebben nog pijl en boog geschoten, souvenirs gekocht en een kijkje genomen bij de bibliotheek van het dorp…waar we een boek met allerlei indianenverhalen hebben aangeschaft…vet leuk!
En zaterdag was het de dag om weer terug te keren naar de stad….

Het was echt een onwijs gave trip!!!

Nog ff een lijstje met welke dieren we hebben gespot:
- Trompetvogel (kamikami) - Bufo Spumarus ( zwart gele pad)
- Brulaapjes - Doodskopaapjes
- Bruine kapucijnen aapjes - Neusbeertje
- Capibara - Luiaard
- Ara’s - 3 soorten ijsvogels
- Groene ibis - Konings, Rood en geel kopgier
- Toucans - Helmspecht (leek wel een woody woodpecker;))
- Reuzeotter - Leguaan
- Spin met oranje kont (giftige) - Vogelspin
- Zwarte hokko (vogel: ook gegeten) -- Rood/ geel cara cara

En niet eens 1 kaaiman!! Kaffers!

Het weekend dat we terugkwamen hebben we nog een nachtje doorgebracht in Torarica (hotel)…was wel een beetje een domper…want we waren allebei een beetje ziekjes aan t worden!! Dinsdag nog een reunie gehad met de trekking groep in 8ball..samen met Heuwell en Chafid (gids+ kok) Dus weer lekker gekaraoked:)
Echt hoor meiden….als ik weer terugben gaan we aan de singstar:):) Lachen!!!

Afgelopen weekend hadden we een Blue Frog (bedrijf waar Chris stage loopt) uitje...op naar de kinderboerderij, beetje relaxen, bbq-en en mountainbiken..!!
Nou dat relaxen ging de eerste dag prima aangezien alles weer erg lang duurde. Zo lang zelfs dat we de planning (de eerste dag door de savanne mountainbiken) alweer niet haalden. Ik (Chris typt maar even) ben nog wel even 2 uurtjes met de mannen wezen biken om er alvast even in te komen. Eerste stuk ging prima, maar even later werd het wel droevig. We gingen namelijk dwars door de jungle, over een oude spoorbaan, waar, naar het leek, drie jaar geleden voor het laatst was gepasseerd. Lekker met de mountainbike op de schouder over bomen heen sjouwen! Haha, weer s wat anders. Het beloofde in iedergeval wat voor de volgende dag…..

Nou na een avondje biertjes en malibu drinken was het tijd voor de grote savannetocht per mountainbike. Alle mannen van de dag ervoor waren present, behalve Stephan, die vervangen was door een, zou later blijken, waar vrouwelijk fietstalent. Miss Suzan. :D
Bewapend met liters water gingen we opweg en ja daar begon het gepiep al. Het zadel zat niet lekker, het stuur was te laag enz.
Nou dat zou wat beloven. Maar gelukkig, na een stop bij de supermarkt waar een zuurzak sap(suus dr favo drankje, hoe toepasselijk op dit moment!) gedronken werd was het allemaal over en hadden we er allemaal evenveel zin in. En daar gingen we, door het bos, over weg, over de oude spoorweg, allemaal even mooi! Onderweg bij een kreek poseerde er zelfs nog een kaaiman voor ons! 9 dagen op trekking door de jungle en niks geen kaaiman gezien, fiets je door de woestijn van Suriname zwaait er zelfs 1 naar je.….
Nou na 2 en een half uur uren fietsen en al redelijk uitgeput zei onze geliefde gids Chafid dat we er nog lang niet waren en de kortse weg, de terugweg was. Kijkend naar Suus dr gezicht was dit geen goed nieuws, maar als echte bikkels gingen we verder. En fietsen en fietsen, er kwam geen eind meer aan. Op een gegeven moment was er geen spoorbaan meer, alleen maar zand. Dus ipv fietsen werd het meer lopen. En er kwam geen eind meer aan. En af en toe weer een stukje fietsen, en lopen en fietsen. Pfff, meerdere mensen stonden op ontploffen waaronder ikzelf! Het werd echt steeds zwaarder en niemand wist waar het eind was en hoe lang het nog zou duren. Na 5 en een half uur( dit had voor bepaalde mensen echt niet langer moeten duren, he suus) kwamen we eindelijk bij de weg! Eindelijk konden we weer normaal fietsen, en gelukkig hoefden we nog maar 2 uurtjes!! Pfff. Gelukkig voor iedereen kwam Stephan toen met de pick up om ons op te halen, zodat de tour er op zat. Ik wilde nog wel fietsen om het goed af te maken, maar medestanders voor dit achterlijke idee waren niet meer te vinden. Na een fijne BBQ zat dit weekend avontuur er ook weer op en werd het maandag weer tijd voor de normale gang van zaken…

Over 3 weekjes ga ik, Suus typt maar weer, voor een weekje naar curacao, pap en mam opzoeken en dan weer terug naar Suriname waar dan inmiddels Chris ( een vriend van christian) is aangekomen en waar hij mee gaat reizen en vervolgens ga ik dan op 15 maart weer richting Nederland. De tijd gaat echt supersnel…!
Aangezien Chris zich iets te goed heeft aangepast aan de Surinaamse mentaliteit..staat hier het deel van de trekking en op zijn site (www.christiansinke.waarbenjij.nu)de rest van zn avonturen!!

Bedankt voor alle reacties en kaartjes en ik zie jullie heel snel weer!

Dikke kus uit Switi Sranan.